-14
Grupa Misie (5)
14.04 - Zmartwychwstały Jezus spotyka się ze mną przy swoim stole
1. Rozmowa kierowana
Rodzic zadaje pytania:
– Kto spotyka się przy stole?
– Co robią ludzie, którzy siedzą razem przy stole?
– Dlaczego ludzie spotykają się przy stole?
Ludzie, którzy się kochają, spotykają się przy stole, aby wspólnie spożywać posiłek. Chcą dzielić się tym, co mają, ze swoją rodziną, przyjaciółmi, bliskimi. Kiedy mamy swoje urodziny lub imieniny, zapraszamy rodzinę i przyjaciół. Przygotowujemy im coś specjalnego do zjedzenia. Chcemy, aby nie byli głodni, ale cieszyli się razem z nami
wszyscy.
Gdy jedliśmy śniadanie, wszyscy starali się być dla siebie mili, a zwłaszcza Piotrek pomagał innym jak mógł. Chciał nawet nakarmić małą Olę.
Potem ubraliśmy się odświętnie, a Piotrek założył biały, długi strój, który nazywa się alba.
– Mamo – powiedziałam – Piotrek wygląda tak, jakby miał białą szatę, którą Ola dostała na chrzcie.
– Tak Kasiu, bo wyznał Jezusowi swoje złe czyny i ma czyste serce. On przyjmie dziś Ciało Jezusa pod postacią białej hostii.
Gdy wszyscy byli już gotowi, pojechaliśmy do kościoła. Było tam wiele dzieci ubranych w białe stroje. Wszystko było bardzo uroczyste
Ksiądz mówił, że tak jak chleb leży na stole w domu, aby go zjeść i posilić się, tak Jezus pod postacią chleba leży na stole ołtarza, aby przyjąć Go w Komunii Świętej. i mieć siłę dobrze żyć. Zapamiętałam też bardzo ważne słowa Jezusa, które ksiądz wypowiada w czasie Mszy Świętej: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”.
3. Pytania do opowiadania
– Jaki szczególny dzień przeżywała rodzina Kasi?
– Kogo mama zaprosiła do śniadania?
– Jak członkowie rodziny Kasi zachowywali się przy stole?
– W co był ubrany Piotrek?
– Kogo przyjął Piotrek pod postacią białej hostii?
– Jak ksiądz nazwał ołtarz?
– Jakie słowa Jezusa zapamiętała Kasia?
4. Pogadanka
Podobnie jak mama Kasi zaprosiła całą rodzinę, tak dobry Jezus
zaprasza nas do swojego stołu i mówi do nas: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”. Dobry Jezus tak bardzo nas kocha, że dzieli z nami chleb, abyśmy już nie byli głodni. Jezus pragnie, abyśmy jedząc Jego chleb, byli coraz lepsi, szczęśliwi i radośni. Aby być bliżej nas, Jezus, zamieszkał w białym chlebie. Ten chleb nazywany jest hostią. Ludzie wierzący w Jezusa słyszą Jego zaproszenie, dlatego
przychodzą do kościoła i przyjmują Jego Ciało, pod postacią białej hostii. Ksiądz podaje ludziom Jezusa ukrytego w okrągłym, białym opłatku. Jezus przez ręce księdza przychodzi
do nich, spotyka się z nimi, łączy się z nimi. W ten sposób obdarowuje ich swoją największą miłością, radością i szczęściem. To spotkanie nazywamy Komunią Świętą. Wy też kiedyś przyjmiecie Ciało Jezusa i przystąpicie do Komunii Świętej. Kto chce się dobrze przygotować do takiego spotkania z dobrym Jezusem, musi Go najpierw poznawać na katechezie, spotykać się z Nim na modlitwie w domu, przychodzić do Niego w każdą
niedzielę
do kościoła i słuchać z uwagą Jego słów, które mówi do nas przez księdza.
5. Zadanie – wyklejanie hostii
Proszę przygotować dla dziecka białą bibułę, klej oraz narysować koło na kartce A4. Następnie potrzeba fragmentami bibuły wykleić koło – zarys hostii.
-------------------------
13.04 - Zmartwychwstały Jezus mówi do mnie podczas Mszy świętej
1. Modlitwa
2. Wyjaśnienie pojęć liturgia słowa i Ewangelia
Proszę pokazać dziecku ilustrację przedstawiającą kapłana czytającego Pismo Święte podczas Mszy Świętej - https://lh3.googleusercontent.com/proxy/fjh0pYpKzOKNOo8-DNJIKR_cIkqMxUylqWs6v9hksie8W_Ut5fIt-lrzIUdc-pZRXegYLXnLfhsUqhmiltABlFqAFSxqYt8zUeQN_Q-YB0kI5Dg6Le8 .
– Kogo widzimy na tej ilustracji?
– Co robi ksiądz?
– Co to za księga, którą ksiądz odczytuje podczas Mszy Świętej?
Podczas Mszy Świętej, po radosnym śpiewie „Alleluja”, ksiądz bierze do rąk księgę Pisma Świętego. Następnie wszyscy ludzie wstają, żeby uważnie słuchać. Ksiądz oznajmia, że będą to „słowa Ewangelii”. Ewangelia to księga, w której spisane są wydarzenia z życia Jezusa. Ewangelia to trudne słowo, które pochodzi z języka greckiego i oznacza dobrą nowinę.
Gdy w czasie Mszy Świętej ksiądz czyta Ewangelię, słyszymy wtedy samego Jezusa, chociaż Go nie widzimy. Słyszymy dobrą nowinę o Jego życiu. Gdy rozmawiamy z kimś przez telefon, to tego kogoś nie widzimy, ale słyszymy. Podobnie na Mszy Świętej – nie widzimy zmartwychwstałego Jezusa, a jednak możemy naprawdę usłyszeć, co On mówi. Wiara i zaufanie Jezusowi pomagają nam usłyszeć Jego głos.
Na Mszy Świętej widzimy tylko księgę i księdza, który czyta lub wyjaśnia słowa Pisma Świętego, ale wiemy, że przez niego mówi do nas sam Jezus. Pierwszą część Mszy Świętej, w której czytamy słowo Boże, nazywamy liturgią słowa.
– Czyje słowa zapisane są w Ewangelii?
– Kto do nas mówi, gdy ksiądz czyta Ewangelię?
– Kogo widzimy, gdy Jezus do nas mówi?
3. Czytanie Pisma Świętego
Jeśli chce podkreślić uroczysty charakter czytania Pisma Świętego, może zapalić świece. Rodzic otwiera uroczyście księgę Pisma Świętego, całuje ją (można podać dziecku Pismo Święte do ucałowania) i czyta (Mk 4,1-2.9):
„Znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej /pozostając/ na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach (…) I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”.
4. Rozmowa na temat przeczytanego słowa Bożego
– Gdzie Jezus nauczał ludzi?
– W jaki sposób Jezus mówił do słuchających Go ludzi?
– Do czego zachęca nas Jezus w przeczytanym fragmencie Ewangelii?
Kiedy kogoś kochamy, to lubimy być blisko niego, rozmawiać z nim i słuchać, co ciekawego ma nam do powiedzenia. Lubimy słuchać, kiedy nasi rodzice, nauczyciele, przyjaciele mówią nam coś miłego, kiedy mówią do nas słowa miłości. Dobry Jezus, nasz najlepszy Przyjaciel i Nauczyciel, mówi do nas słowa miłości podczas każdej Mszy Świętej i zachęca do uważnego słuchania. Pamiętajmy o tym, kiedy będziemy w niedzielę na Mszy Świętej.
5. Zadanie – układanie melodii do tekstu
Rodzic proponuje dzieciom wymyślenie własnej melodii do nauczonego tekstu.
CZY WIESZ, ŻE W DOMU MOIM,
TAK PIĘKNYM JEST ZWYCZAJEM,
ŻE WSZYSCY ZAWSZE RAZEM
KOŚCIÓŁ ODWIEDZAJĄ.
TAM MÓWI DO NICH JEZUS,
A ONI GO SŁUCHAJĄ.
------------------------------------------------------
07.04 - Zmartwychwstały Jezus jest ze mną
1. Przypomnienie piosenki „Bóg nie umarł, Jezus żyje” https://www.youtube.com/watch?v=Y9KSEdBizTY
2.Opowiadanie „Pytanie Marka”
Pani na katechezie powiedziała nam, że zmartwychwstały Jezus jest zawsze obecny pośród nas. Rozejrzałam się dookoła i bardzo się zdziwiłam, bo nigdzie Go nie widziałam. Zapytałam Marka:
– Marek, czy widzisz tu Jezusa?
– Nie – odpowiedział Marek – zapytam panią katechetkę, gdzie ona Go widzi – i podniósł rękę do góry.
– Słucham, Marku – powiedziała pani.
– Proszę pani, jak Jezus może być obecny wśród nas, skoro Go nie widzimy?
Gdy usłyszeliśmy pytanie Marka, wszyscy czekaliśmy z niecierpliwością na odpowiedź pani.
– Drogie dzieci – powiedziała pani katechetka z uśmiechem – to, że nie widzimy Jezusa, nie oznacza, że Go tu nie ma. Przecież On jest obecny wśród nas, gdy się modlimy, gdy uczymy się
o Nim oraz śpiewamy religijne piosenki. Jezus powiedział, że gdy Jego uczniowie są razem, On jest pośród nich. My jesteśmy uczniami Jezusa i zebraliśmy się razem na katechezie, aby Go wychwalać i poznawać. Jezus jest wśród nas, kiedy spotykamy się w Jego imię. Jezus mieszka w nas, w naszych rodzicach, przyjaciołach, nauczycielach. Mieszka w każdym człowieku. Jest z nami w każdym miejscu i w każdym czasie.
3. Pytania do opowiadania
– Czego Kasia nie zrozumiała z wypowiedzi pani?
– O co Marek zapytał panią katechetkę?
– Co odpowiedziała dzieciom pani?
- Czego jeszcze nie widać a to jest? (Np. fal radiowych, mądrości człowieka, miłości, zapachu etc.)
4. Kolorowanka – Zmartwychwstanie
https://www.e-kolorowanki.eu/chrzescijanskie/zmartwychwstanie-jezusa/----------------------------------
06.04 - Raduję się zmartwychwstaniem Jezusa
1. Ostatnio mówiliśmy o tym, że dobry Jezus spoczywa w grobie. Ale Jezus nie został w grobie na zawsze. Po trzech dniach powstał z niego, to znaczy wyszedł z grobu żywy i nigdy już nie umrze. Będzie żył na wieki, czyli zawsze. Jezus jest znowu pośród nas, ponieważ bardzo nas kocha.
2. Opowiadanie
My też kochamy dobrego Jezusa i dlatego świętujemy to ważne wydarzenie, jakim było Jego zmartwychwstanie. Posłuchajmy, jak ten dzień rozpoczęła rodzina Marka.
Radosny dzień
Kiedy wróciliśmy z kościoła z poświęconymi pokarmami w koszykach, mama powiedziała do Eweliny:
– W dzień zmartwychwstania Jezusa, w kościele jest specjalna Msza Święta bardzo wcześnie rano. Jesteś już duża i możesz pójść razem ze mną i tatą. To będzie twój wysiłek dla dobrego Boga.
– A ja, czy też mogę pójść? – zapytałem niepewnie mamę.
– O tej godzinie będziesz jeszcze spał – odpowiedziała mama.
– Mamo, proszę. Na pewno się obudzę, wstanę razem z wami – poprosiłem mamę, a ona się zgodziła.
Rano kleiły mi się oczy, ale wstałem od razu, bez marudzenia. Mama pomogła mi się ubrać i razem z rodzicami i Eweliną wyszliśmy z domu. Mimo tak wczesnej pory ulice wcale nie były
puste. Szło nimi mnóstwo ludzi i wszyscy podążali w stronę kościoła.
– Spójrz mamo, tam idzie Kasia z rodziną – ucieszyłem się.
– Rzeczywiście – uśmiechnęła się mama – ona też musiała wcześnie wstać.
W kościele było dużo ludzi. Na szczęście ja, Ewelina i Kasia staliśmy blisko ołtarza i wszystko widzieliśmy. Piotrek stał jeszcze bliżej, bo on jest ministrantem. Stał obok księdza i dzwonił dzwonkami. Bardzo mi się to podobało i trochę mu zazdrościłem, ale przecież ja też niedługo będę mógł zostać ministrantem.
Potem zadzwoniły dzwony na wieży kościelnej, głośno zagrały organy i wszyscy śpiewaliśmy
radosną pieśń. W pewnym momencie wyszliśmy na zewnątrz i obeszliśmy kościół trzy razy,
cały czas śpiewając, a kiedy wróciliśmy do kościoła odbyła się uroczysta Msza Święta.
Gdy wracaliśmy do domu, zapytałem tatę:
– Tato, dlaczego dzisiaj w kościele było tak radośnie?
– Dobry Jezus zmartwychwstał. To wielkie i niezwykłe wydarzenie, dlatego dziś w kościele biły dzwony i wesoło śpiewaliśmy. To jest wyrazem naszej radości. Cieszymy się i dlatego obchodzimy
to święto w tak uroczysty sposób.
3. Pytania do opowiadania
– Dokąd poszedł Marek ze swoją rodziną?
– Co najbardziej podobało się Markowi w kościele?
– O co zapytał tatę w drodze do domu?
– Co odpowiedział tata?
4. Wyjaśnienie słowa Alleluja
Słowo alleluja jest okrzykiem radości. Cieszymy się, że Jezus zmartwychwstał, że kocha nas i jest zawsze z nami. Gdy śpiewamy „Alleluja”, chwalimy Jezusa i dziękujemy Mu za Jego miłość.
5. Nauka piosenki „Bóg nie umarł, Jezus żyje” https://www.youtube.com/watch?v=Y9KSEdBizTY
------------------------------------------------------
31.03 - Błogosławieństwo pokarmów
1. Modlitwa,
2. Omówienie znaczenia pokarmów
„Zgodnie z polską tradycją w Wielką Sobotę udajemy się do kościoła z wiklinowymi koszykami w rękach, by poświęcić pokarmy na świąteczny stół.
Zwyczaj ten sięga VIII w., natomiast w Polsce znany jest od XIV w. Kiedyś szlachcic posyłał powóz konny po kapłana, którym dobrodziej przybywał do dworu, by poświęcić cały stół. Obecnie obrzęd święcenia potraw odbywa się najczęściej w kościołach albo przed nimi, na wystawionych stołach. Do koszyka wkładano zawsze pokarmy, które w pierwszy dzień świąt podawane były „bez dymu”, bo przygotowywano je wcześniej i nie wymagały gotowania. W Wielkanoc nie rozpalano bowiem ognia pod kuchnią.
Wnętrze koszyka wykładamy więc białą serwetką, a sam koszyk przystrajamy gałązkami bukszpanu, których zieleń wyraża nadzieję Zmartwychwstania. Do środka wkładamy: baranka – z masła, ciasta albo z cukru – z zatkniętą chorągiewką, chleb, jaja gotowane na twardo – często malowanki, pisanki albo kraszanki – sól kuchenną, wędlinę, chrzan oraz ciasto (np. mazurek, babkę, sernik albo paschę). Koszyk przykrywamy białą serwetką i zanosimy do poświęcenia, a przed powrotem do domu zatrzymujemy się na adorację przy grobie Pana Jezusa. W centralnym miejscu świątecznego stołu stawiamy baranka z chorągiewką – na „zielonej łączce” z rzeżuchy albo owsa – a wokoło rozkładamy malowane jaja, babę wielkanocną i pozostałe pokarmy. Przed śniadaniem wielkanocnym dzielimy się święconym jajem, składając sobie życzenia, z nadzieją na błogosławieństwo, dostatek i zdrowie dla całej rodziny.
Baranek z chorągiewką - Znak Chrystusa Zmartwychwstałego. Na chorągiewce jest umieszczony krzyż oraz napis „Alleluja”, wyrażający radość ze zwycięstwa życia nad śmiercią oraz pokonania grzechu. Symbolika baranka ma głębokie korzenie biblijne: w Starym Testamencie w opisie ucieczki Żydów z Egiptu – gdy Izraelici naznaczyli odrzwia swych domów krwią spożytego baranka – czy w charakterystyce Sługi Jahwe, w Nowym Testamencie, gdy Chrystus zostaje nazwany Barankiem Bożym, a w Wielki Piątek dokonuje odkupienia ludzi za cenę własnej krwi. To także symbol łagodności, niewinności i ofiary. Wierzono, że baranek wielkanocny zapewni domownikom przychylność sił natury i ochroni przed klęskami.
Jajko - Starożytny symbol nowego życia, przesiąknięty w mitologii odniesieniami do czterech żywiołów: skorupka – ziemia, błona – powietrze, żółtko – ogień, a białko – woda. Jajko jest znakiem początku życia i odrodzenia. Podobnie jak baranek wielkanocny, oznacza triumf życia nad śmiercią. Uchodzi także za metaforę życia ukrytego oraz siły istnienia. Kiedyś jaj nie spożywano przez cały Wielki Post i powracały na stoły dopiero na Wielkanoc. Dzielenie się jajkiem ma charakter braterski i służy umocnieniu więzi rodzinnych. Zwyczaj malowania jaj wywodzi się z pogańskiego święta Jare, rozpoczynającego wiosnę, a swoją symbolikę mają tak zdobienia – np. szlaczki oznaczają nieśmiertelność – jak i barwy, np. brąz – pomyślność w rodzinie, a czerń i biel – pamięć o zmarłych. Święconym jajkiem dotykano zwierzęta domowe, by uchronić je od chorób, a skorupki rozsypywano wokół domu i zakopywano w narożnikach pola, co miało zapewnić urodzaje.
Chleb - Pamiątka rozmnożenia chleba na pustyni, którym Jezus nakarmił swoich słuchaczy. Symbolizuje pokarm dla duszy, czyli Ciało Chrystusa – który powiedział o sobie: „Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął...” – i powszedni pokarm dla ciała, niezbędny do życia, co znalazło odzwierciedlenie w modlitwie „Ojcze nasz”. To znak przeistoczenia dokonanego w obecności apostołów w Wieczerniku w Wielki Czwartek, uobecnianego w Eucharystii. Chleb jest symbolem pomyślności, dostatku, obfitości i sytości, a wyraża pragnienie przyjęcia Komunii św. Do koszyka ze święconką wkładamy zazwyczaj kromkę chleba.
Wędlina - Jest symbolem baranka, którego Izraelici zabijali i spożywali rodzinnie w święto Paschy. Przed laty, gdy mięso spożywano sporadycznie, bo było drogie, uchodziło za oznakę dostatku. Ma zapewnić dobrobyt, zdrowie i płodność. Do koszyka ze święconką wkładamy zazwyczaj kawałek szynki albo kiełbasę.
Ciasto - To oznaka kunsztu, więc najlepiej jeśli jest to wypiek domowy – babka czy mazurek – będący wyrazem naszych umiejętności. Ale to także symbol nieukształtowanej materii przemienionej w formę doskonałą. Jego słodycz jest nagrodą za wytrwanie w umartwieniach w czasie Wielkiego Postu i zwiastunem Królestwa Niebieskiego: „skosztujcie, jak dobry jest Pan” (Ps 34, 9).
Chrzan - Ostry smak i zdolność wyciskania łez sprawiły, że jest symbolem goryczy Męki Pańskiej, zwieńczonej słodyczą Zmartwychwstania. Oznacza tężyznę fizyczną, ludzkie siły i żywotność. Wierzono, że zapobiega nieszczęściom i obezwładnia złe moce, więc dodano go do święconki, by zapewnić pokój w życiu rodzinnym.
Sól - Ten życiodajny minerał towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Nadaje potrawom smak, a dzięki właściwościom konserwującym chroni je przed zepsuciem. I dlatego Chrystus mówił, że jako jego uczniowie mamy być „solą ziemi”. Sól jest symbolem prostoty życia, samego sedna istnienia, sił moralnych i duchowych, oczyszczenia oraz prawdy. Wierzono, że chroni przed chorobami i odstrasza siły nieczyste.
ser – oznaka harmonii między człowiekiem a siłami przyrody,
pieprz – symbolizujący gorzkie zioła,
naczynie z wodą – symbol Ducha Świętego,
zajączek – kojarzony z płodnością i odrodzeniem przyrody, a że śpi ponoć z otwartymi oczami, więc to on miał pierwszy zobaczyć Zmartwychwstałego,
kurczaczek – powiadano kiedyś, że Chrystus wstał z grobu „jak kurczę z jaja” (Tekst: M. Gryczyński, Przewodnik katolicki)
3. Kolorowanka
------------------------------------------------------
30.03 - Męka Pana Jezusa
1. Modlitwa
2. Opowiadanie z wyjaśnieniem (Jezus umiera na krzyżu, aby naprawić to, co na świecie popsuł grzech i szatan)
Pewnego dnia Szatan wymyślił wspaniały sposób, aby doskonale się zabawić. Zbudował diabelskie lustro, które posiadało magiczną właściwość: wszystko, co było piękne i dobre, odbijało się w nim jako brzydkie, wręcz koszmarne; podczas, gdy to, co złe i odrażające wydawało się wielkie i wspaniałe.
Szatan wędrował sobie wszędzie ze swym straszliwym lustrem. A wszyscy ci, którzy się w nim przeglądali, zaczynali drżeć ze strachu: zamiast siebie widzieli istoty koszmarne i przerażające. Złośliwiec świetnie się przy tym bawił: im bardziej coś było odrażające, tym bardziej mu się podobało.
Pewnego dnia to, co ujrzał w lustrze tak mu przypadło do gustu i rozbawiło, że ogarnął go niepohamowany śmiech: lustro nagle wypadło mu z rąk i rozbiło się na miliony kawałków. Wkrótce potem potężny i złośliwy huragan rozwiał po całym świecie potłuczone cząstki zwierciadła.
Niektóre z nich były mniejsze od ziarenek piasku i dostały się do oczu wielu, wielu ludzi, którzy wtedy zaczęli widzieć wszystko na opak: dostrzegali jedynie i przede wszystkim to, co było złe.
3. Wspólne oglądanie animacji (prezentacji) o drodze krzyżowej Jezusa wraz z omówieniem https://www.youtube.com/watch?v=Tcv2fKGq0F4
4. Ukazanie dziecku krzyża, który znajduje się w domu i wyjaśnienie, że jest on znakiem jak bardzo Bóg kocha człowieka