Katarzyna Zubrzycka Pintal
Poradnik dla rodziców jak skutecznie komunikować się z dziećmi
- Uznawaj uczucia dziecka
Dzieci, podobnie jak dorośli, potrzebują czuć, że ich emocje są zauważone i szanowane.
Jak to robić?
- Zamiast zaprzeczać uczuciom („Nie płacz, nic się nie stało”), nazwij to, co widzisz („Widzę, że jesteś smutny, bo zgubiłeś zabawkę”).
- Akceptacja emocji pomaga dziecku je zrozumieć i uspokoić się.
- Zamiast krytykować - opisuj, co widzisz
Krytyka i etykietowanie („Jesteś niechlujem!”) obniżają motywację dziecka do zmiany.
Jak to zrobić?
- Opisz konkretną sytuację bez oceny: „Widzę brudne ubrania na podłodze.”
- Zamiast rozkazywać - daj wybór lub jasno określ swoje oczekiwania
Dzieci chętniej współpracują, gdy mają wpływ na sytuację.
Jak to zrobić?
- Proponuj wybór: „Chcesz umyć zęby teraz czy za 5 minut?”.
- Określ konsekwencje: „Jedzenie będzie tylko do 19:00. Jeśli zjesz później, kolacji nie będzie.”
- Wspieraj autonomię dziecka
Dzieci rozwijają poczucie własnej wartości, kiedy mogą podejmować decyzje i ponosić za nie odpowiedzialność.
Jak to zrobić?
- Pozwalaj dziecku dokonywać drobnych wyborów: „Które buty dziś założysz?”.
- Szanuj jego opinie, nawet jeśli różnią się od Twoich.
- Używaj krótkich komunikatów
Dzieci łatwiej reagują na proste, jasne zdania niż na długie wywody.
Jak to zrobić?
- Zamiast wykładu: „Ile razy mam Ci mówić, żebyś nie zostawiał butów w przedpokoju?”, powiedz krótko „Buty do szafki.”.
- Chwal mądrze
Zamiast ogólników („Super robota!”), warto chwalić konkretny wysiłek dziecka.
Jak to robić?
- Opisz, co zauważyłeś: „Napracowałeś się, składając te klocki- wszystko jest tak równo ustawione!”.
- Rozwiązuj problemy wspólnie
Ucz dziecko rozwiązywania konfliktów poprzez rozmowę i szukanie kompromisów.
Jak to robić?
- Opisz problem: „Widzę, że obaj chcecie się bawić tą samą zabawką.”
- Zaproponuj wspólne poszukiwanie rozwiązania: „Co możemy zrobić, żeby każdy był zadowolony?”
Kluczem do skutecznej komunikacji z dziećmi jest szacunek, empatia i jasność. Gdy dzieci czują się zrozumiane, są bardziej skłonne słuchać dorosłych
i otwierać się na rozmowę.Na podstawie książki Adele Faber i Elaine Mazlish: „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”.